Mirosławiec
O założeniu (lokacji) miasta Mirosławiec i jego późniejszych losach niewiele wiadomo. Pewne jest, że leżało ono w ówczesnym starostwie drahimskim i że było prywatną własnością, wchodzącą w skład dóbr frydlandzkich /1/. W źródłach pisanych pojawia się ono w wieku XIV /2/.
Dokument powyższy stworzył pomyślne warunki dla rozwoju miasta. Wytyczał on granice posiadłości miejskich oraz szczegółowo określał źródła i wysokość dochodów miejskich /3/. Mirosławiec pierwotnie nazywał się Nowym Frydlandem (Neue Fredeland) /4/. Nazwa ta została prawdopodobnie przyjęta przez kolonistów niemieckich z Meklemburgii, gdzie istnieje miasto o tej samej pisowni. W przeciwieństwie do innych miast położonych na terenie ziemi wałeckiej, w Mirosławcu element niemiecki od lokacji był zawsze przeważający. Również rozplanowanie miasta posiada wyraźne cechy brandenburskie. Wszystko to dowodzi, że Mirosławiec lokowano dopiero w wieku XIV w ramach ożywionej akcji kolonizacyjnej prowadzonej przez margrabiów brandenburskich /5/.
Wzór dokumentu
Po raz pierwszy Mirosławiec wymieniony jest w przywileju wystawionym 2 lutego 1314 roku przez Henryka i Jana z rodu Wedlów.
Dokument powyższy stworzył pomyślne warunki dla rozwoju miasta. Wytyczał on granice posiadłości miejskich oraz szczegółowo określał źródła i wysokość dochodów miejskich /3/. Mirosławiec pierwotnie nazywał się Nowym Frydlandem (Neue Fredeland) /4/. Nazwa ta została prawdopodobnie przyjęta przez kolonistów niemieckich z Meklemburgii, gdzie istnieje miasto o tej samej pisowni. W przeciwieństwie do innych miast położonych na terenie ziemi wałeckiej, w Mirosławcu element niemiecki od lokacji był zawsze przeważający. Również rozplanowanie miasta posiada wyraźne cechy brandenburskie. Wszystko to dowodzi, że Mirosławiec lokowano dopiero w wieku XIV w ramach ożywionej akcji kolonizacyjnej prowadzonej przez margrabiów brandenburskich /5/.
Wzór dokumentu